ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 92 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ VILLA AMALIAS
Δίκη: Πέμπτη 22 Μαρτίου, δικαστήρια Ευελπίδων 9 μ.μ.
«Η διαρκώς κλιμακούμενη επίθεση των κυρίαρχων πάνω στα στοιχειώδη δικαιώματα και τους όρους ζωής των από κάτω της κοινωνίας συνοδεύεται από την αντίστοιχη όξυνση και κλιμάκωση της κρατικής και παρακρατικής καταστολής των αντιστάσεων. Και ιδιαίτερα εκείνων των αντιστάσεων που δεν ελέγχονται και δεν περιορίζονται από τους θεσμούς, τους φορείς και τους παράγοντες του συστήματος, αλλά εκδηλώνονται ακηδεμόνευτα, επιχειρώντας το πέρασμα από την αυθόρμητη διαμαρτυρία και αγανάκτηση των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων ανθρώπων στη συνειδητή εξέγερση και την κοινωνική επανάσταση ως μοναδική διεξοδική απάντηση στην κρίση του συστήματος και την επίθεση της άρχουσας τάξης.
Οι καταλήψεις και γενικότερα οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι είναι συγκεκριμένο κομμάτι της συνειδητής και αυτοοργανωμένης αντίστασης, και έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και την εξέλιξη των ευρύτερων κοινωνικών αγώνων τις τελευταίες δεκαετίες. Για αυτό και βρίσκονταν πάντα στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και των παρακρατικών συμμοριών, και κατέχουν μια από τις πρώτες θέσεις στους κατασταλτικούς σχεδιασμούς του κράτους για το χτύπημα και την εξουδετέρωση των αντιστάσεων που ξεπηδούν από τα κάτω». Κατάληψη ΛΚ37
Συγκεκριμένα, οι καταλήψεις στοχοποιούνται ως αναπόσπαστο κομμάτι των αυτοοργανωμένων κοινωνικών και ταξικών αγώνων αλλά και ως ορατά σημεία αναφοράς του αναρχικού -αντιεξουσιαστικού κινήματος. Για μας, αποτελούν εστίες ζωής και αγώνα για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
Η ανακατάληψη της Villla Amalias τον Ιανουάριο του 2013 έρχεται σε μια περίοδο έντονης κρατικής επιθετικότητας, όταν, ιδιαίτερα μετά την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του ’08, η εξουδετέρωσή των καταλήψεων αποτέλεσε διακηρυγμένο στόχο της πολιτικής εξουσίας, στο πλαίσιο της αντιεξεγερτικής εκστρατείας του κράτους, ταυτόχρονα με την άγρια επίθεση σε ταξικούς αγώνες, σε απεργίες και διαδηλώσεις, αλλά και τα πογκρόμ εναντίον προσφύγων και μεταναστών. Μέσα σε αυτή την συνθήκη, από το καλοκαίρι του 2011 χτυπήθηκαν από τις κατασταλτικές δυνάμεις κατειλημμένοι χώροι αγώνα σε όλη την επικράτεια, ενώ τον χειμώνα του 2012-13 το κράτος κλιμάκωσε την επίθεσή του με τις εκκενώσεις της κατάληψης Villa Amalias το Δεκέμβρη του 2012 και της κατάληψης Πατησίων & Σκαραμαγκά το Γενάρη του 2013, ενώ στις 15 Γενάρη του 2013 ειδικές κατασταλτικές μονάδες εισέβαλαν στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37.
Η αιφνιδιαστική κίνηση ανακατάληψης της φρουρούμενης από τα ΜΑΤ Villa Amalias το πρωί της 9ης Γενάρη 2013 από 92 συντρόφους και συντρόφισσες, ταυτόχρονα με την κατάληψη των γραφείων της κυβερνητικής τότε ΔΗΜΑΡ, έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα. Έκανε ξεκάθαρο στο κράτος πως οι καταλήψεις δεν παραδίνονται και ότι η καταστολή δεν είναι ικανή να τρομοκρατήσει και να αποθαρρύνει όσους αγωνίζονται, αποτελώντας έτσι έμπνευση για να κατέβουν στους δρόμους εκατοντάδες αντιστεκόμενοι.
Σήμερα, μέσα στο περιβάλλον της έντασης των πολιτικών φτωχοποίησης και εξαθλίωσης της κοινωνίας και λεηλασίας κάθε σπιθαμής γης, αυτή η κατασταλτική επίθεση συνεχίζεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία μην αντιπροσωπεύοντας ποτέ τίποτε άλλο από μια προσπάθεια ανανέωσης της νομιμοποίησης του καθεστώτος σε συνθήκες γενικευμένης συστημικής κρίσης επιδίδεται εξαρχής στην απροκάλυπτη στοχοποίηση και εγκληματοποίηση όσων εξακολουθούν να αγωνίζονται αυτοοργανωμένα και ακηδεμόνευτα από τα κάτω. Από το 2015 και μέχρι σήμερα σημειώνονται εκκενώσεις καταλήψεων που λειτουργούν ως αυτοοργανωμένα κοινωνικά και πολιτικά εγχειρήματα και ως χώροι στέγασης προσφύγων και μεταναστών σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Λάρισα, Βόλο κ.α., οι οποίες συνοδεύονται από συνεχή συκοφαντικά δημοσιεύματα στον Τύπο, εξαγγελίες κρατικών αξιωματούχων για νέες εκκενώσεις, καθώς και από την «συμπληρωματική» δράση παρακρατικών ναζιστικών συμμοριών που εξαπολύουν δολοφονικές και εμπρηστικές επιθέσεις, με την κάλυψη και την ανοχή της αστυνομίας.
Χαρακτηριστικός είναι ο εμπρησμός της κατάληψης Libertatia και η επίθεση στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλλαλητηρίου, την ώρα που σύντροφοι και συντρόφισσες έστηναν στους δρόμους της πόλης αναχώματα στο ρατσιστικό και εθνικιστικό παραλήρημα που ενορχήστρωνε το βαθύ κράτος και οι εφεδρείες του, όπως και η επίθεση στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ την ημέρα του εθνικιστικού συλλαλητηρίου στην Αθήνα, όπως επίσης και η δολοφονική επίθεση τραμπούκων της χρυσής αυγής στον Ε.Κ.Χ. Φαβέλα στον Πειραιά. Και ενδεικτικό της απροκάλυπτης παρακρατικής δράσης τέτοιων συμμοριών αποτελεί η πρόσφατη δημοσιοποίηση στον Τύπο τηλεφωνικών συνομιλιών μεταξύ μελών τους, οι οποίες βρίσκονταν σε γνώση της αστυνομίας, όπου ακούγονται να σχεδιάζουν επιθέσεις σε κατειλημμένους χώρους, όπως η εμπρηστική απόπειρα σε βάρος της κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37, που πραγματοποιήθηκε στις 13 Φλεβάρη.
Μέσα σε αυτή την πραγματικότητα, το μήνυμα της μαχητικότητας και της αποφασιστικότητας των συντρόφων και των συντροφισσών που πριν από τέσσερα χρόνια ανακατέλαβαν τη Villa Amalias, στο βαθμό που αποτελεί ζωντανή παρακαταθήκη του αγώνα και εφαλτήριο για τη συνέχιση του, αλλά και συλλογική εμπειρία που αναδεικνύει την ανάγκη της ακόμα μεγαλύτερης εμβάθυνσης, πλατιάσματος και οργάνωσής του σε κάθε μέτωπο της κοινωνικής ζωής, δεν ανήκει στο παρελθόν. Ανήκει σε όσες και όσους απέναντι στο μονόλογο της κρατικής προπαγάνδας, του εθνικιστικού παραληρήματος και του κοινωνικού κανιβαλισμού, προτάσσουν και πραγματώνουν την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αντίσταση, σαμποτάροντας έτσι τους σχεδιασμούς της κοινωνικής και ταξικής ειρήνευσης, της παραίτησης και της υποταγής. Ανήκει σε όλους εκείνους και εκείνες που αγωνίζονται σήμερα ενάντια στο κράτος, τα αφεντικά και τους λακέδες τους, σε όλους εκείνους που μέσα από καταλήψεις, αυτοοργανώμενους χώρους, συνελεύσεις γειτονιάς, σωματεία βάσης και πολιτικές συλλογικότητες κρατούν ανοιχτό το δρόμο για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΙΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
21/3/2018
Σύντροφοι-ισσες από την ΛΚ37
που συμμετείχαμε στην ανακατάληψη της Villa Amalias
