ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ!
Έχει περάσει ένας και πλέον χρόνος από τη στιγμή που το κράτος έθεσε σε κίνηση μια νέα κατασταλτική εκστρατεία εναντίον των κατειλημμένων δομών ζωής και αγώνα, στις αυτοοργανωμένες δομές στέγασης προσφύγων και μεταναστών, στον κόσμο της αλληλεγγύης, στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις. Μια εκστρατεία που αποτελούσε προαναγγελθέντα στόχο της ακροδεξιάς πολιτικής διαχείρισης της ΝΔ, η οποία πατώντας πάνω στην επιχείρηση απονεύρωσης των κοινωνικών και ταξικών αγώνων και στα δεκάδες κατασταλτικά χτυπήματα σε καταλήψεις επί διακυβέρνησης Σύριζα, υπόσχονταν το σαρωτικό χτύπημα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, και ειδικότερα των αναρχικών και αντιεξουσιαστών. Παράλληλα, εξαπολύεται μια σφοδρή μιντιακή ιδεολογική προπαγάνδα που επιχειρούσε να αντλήσει νομιμοποίηση για τις επικείμενες επιθέσεις με τους ιθύνοντες να διατείνονται πως θα τελειώσουν με τις καταλήψεις έως το τέλος του περασμένου χρόνου.
Το πρώτο αυτό κύμα εκδήλωσης της κρατικής επιθετικότητας ξεκίνησε με την εκκένωση τεσσάρων καταλήψεων στη περιοχή των Εξαρχείων, την εγκατάσταση αστυνομικού στρατού κατοχής στη γειτονιά, τους ξυλοδαρμούς και τους βασανισμούς διαδηλωτών και αγωνιζόμενων ανθρώπων. Συνεχίστηκε με τις εισβολές σε καταλήψεις στέγασης προσφύγων (Αχαρνών, Πέμπτο, Μπουμπουλίνας), τη «θεαματική» επιχείρηση απομάκρυνσης του πολιτικού περιπτέρου της Συνέλευσης για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων, την εκκένωση της κατάληψης Βανκούβερ Απαρτμάν στην Αθήνα, της κατάληψης Palmares στη Λάρισα, της κατάληψης Δερβενίων 56, των καταλήψεων Ματρόζου 45, Παναιτωλίου 21 και Αρβάλη 3 και της κατάληψης Κουβέλου στην Αθήνα, καθώς και τις αστυνομικές εισβολές στην κατάληψη Libertatia στη Θεσσαλονίκη.
Σε εκείνη την περίοδο, οι πρωτοβουλίες συγκρότησης ενός μετώπου αγώνα, όσο το δυνατόν πλατύτερου και μαζικότερου, που θα λειτουργούσε ως ανάχωμα στην επέλαση των κατασταλτικών σχεδιασμών, οι μεγάλες αντικατασταλτικές διαδηλώσεις με αποκορύφωμα την πορεία των χιλιάδων αγωνιζόμενων στους δρόμους της Αθήνας στις 14/9/2019, η μεγαλειώδης απάντηση που δόθηκε στο τελεσίγραφο των κρατικών επιτελείων στις 5 και 6 Δεκέμβρη του 2019, καθώς και οι μαχητικές ενέργειες υπεράσπισης των κατειλημμένων δομών δημιούργησαν εμπόδια στον κρατικό κατασταλτικό στρατό, και συνέβαλαν στην προσωρινή αναστολή των κατασταλτικών χτυπημάτων.
Εδώ και μερικούς μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη ένα δεύτερο κύμα κατασταλτικών επιθέσεων, με την εκκένωση της κατάληψης Terra Incognita, της κατάληψης Rosa Nera στα Χανιά και της κατάληψης Φιλολάου 99 στον Βύρωνα, καθώς και την εισβολή στην κατάληψη Libertatia στη Θεσσαλονίκη και τη σύλληψη 12 συντρόφων και συντροφισσών. Η επίθεση εναντίον των καταλήψεων αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της στρατηγικής προληπτικής αντιεξέγερσης, αποσκοπώντας στην τρομοκράτηση και την πειθάρχηση των πληβειακών στρωμάτων της κοινωνίας, για την απρόσκοπτη επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Ειδικά σε μια περίοδο όπου η βαθιά συστημική κρίση επιταχύνεται εν μέσω πανδημίας, οι κυρίαρχοι σπεύδουν να ξεριζώσουν τα σημεία αναφοράς του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού αγώνα, τους χώρους και τη σημερινή επικαιρότητα των προταγμάτων της εξέγερσης, για να ανακόψουν τους αυριανούς ξεσηκωμούς· τους ξεσηκωμούς που κυοφορούνται μέσα σε μια πραγματικότητα όπου το χρεοκοπημένο σύστημα δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα άλλο πέρα από εξαθλίωση και φόβο.
Για αυτό και θωρακίζεται μπροστά στο ενδεχόμενο μιας γενικευμένης κοινωνικής σύγκρουσης με τους κρατικούς σχεδιασμούς, όπου οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και ειδικότερα οι αναρχικοί αγωνιστές μπορούν να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος. Εκεί αποσκοπούν οι τρομοκρατικές επιχειρήσεις εναντίον αγωνιστών/στριών και συλλογικοτήτων του κινήματος, από τις παρακολουθήσεις χώρων και δομών αγώνα, τους κοριούς της ασφάλειας σε οχήματα συντρόφων και συντροφισσών, μέχρι την κατασκευή σκευωριών, τη συνεχιζόμενη αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και την επίθεση στον κοινωνικό του χαρακτήρα, την ψήφιση του νομοσχεδίου για την περιστολή των διαδηλώσεων, την επιχείρηση ασφυκτικού ελέγχου και ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης, τη συκοφάντηση και άγρια καταστολή των μαθητικών καταλήψεων και κινητοποιήσεων για ζωή και αξιοπρέπεια. Η εξάλειψη των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, η απόπειρα επιβολής σιγής νεκροταφείου στην κοινωνία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την απρόσκοπτη υλοποίηση του σχεδιασμού των κυρίαρχων για την ανεπανόρθωτη λεηλασία του φυσικού κόσμου, την πλήρη διάλυση των εργασιακών κεκτημένων, την ελαστικοποίηση και εντατικοποίηση της εργασίας, την αποστέρηση των βασικών κοινωνικών αναγκών, την καλλιέργεια του ρατσισμού, την ακόμη πιο στενή πρόσδεση στο άρμα του ΝΑΤΟ, τη μονιμοποίηση του ρόλου του συνοριοφύλακα της Ευρώπης-Φρούριο.
Σήμερα οι καταλήψεις αλλά και ολόκληρο το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό κίνημα αλλά και συνολικά οι κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις, βρίσκονται μπροστά σε μία κρίσιμη καμπή, μπροστά σε μία επίθεση που απειλεί την ύπαρξη τους. Είναι ακριβώς η στιγμή όπου αποτελεί πολιτικό καθήκον να λάβουμε θέση μάχης, να υπερασπιστούμε ανυποχώρητα τις εστίες του αγώνα μας, να συνδέσουμε τις αντιστάσεις μας και να θέσουμε αναχώματα στην επέλαση της κρατικής – καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Οι μαχητικές και συλλογικές απαντήσεις που δόθηκαν από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, απέναντι στην εκκένωση της Rosa Nera από τις δυνάμεις καταστολής, η τεράστια νίκη της ανοικοδόμησης της κατάληψης Libertatia απέναντι στον φασιστικό εσμό και τις κρατικές μεθοδεύσεις, αποτελούν πηγή έμπνευσης και ζωντανά παραδείγματα του πως το πείσμα, η αποφασιστικότητα και η αλληλεγγύη μπορούν να υψώσουν φραγμούς στην κρατική επιθετικότητα. Δείχνουν πως ο εχθρός μπορεί να είναι ισχυρός αλλά δεν είναι ανίκητος. Μπορούμε να μετατρέψουμε κάθε χώρο αγώνα σε οχυρό αντίστασης απέναντι στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, στην υποταγή και στον θάνατο. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και τα πάντα να κερδίσουμε… μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό!